4 نشانه که بازی پوکر شما بهبود پیدا کرده

بر روی نشانه ها زوم کنین تا بازی پوکر شما بهبود پیدا کند. برای خواندن این نشانه ها از پیشرفت شما در پوکر به نکته های زیر دقت کنید

نشانه اول: بازی کردن دست های پوکر از سر بی حوصلگی را متوقف کرده‌اید

اگر یک مشکل مداوم برای اکثر پوکر بازان آماتور وجود داشته باشد، این است که آنها هنگامی که حوصله‌شان سر رفته است نسبت به حالتی که اخیرا در اکشن بازی شرکت داشته‌اند، متفاوت بازی می‌کنند. تقریبا همه بازیکنان استیک‌های پایین یک عامل بی حوصلگی را دارند. در پوکر لایو ممکن است سرعت بازی کند باشد. اصلا بعید نیست که برای ۲۰ یا ۳۰ دست متوالی، دستهای بدی به شما داده شود، و در زمان واقعی ممکن است این تعداد دست یک تا یک ساعت و نیم طول بکشد.
اکثر بازیکنان بعد از اینکه دستهای بی ارزش را پی در پی فولد کردند، متوجه می‌شوند که می‌توانستند دو ساعت اخیر را به جای نگاه انداختن به کارت‌های دو و سه، به تماشای یک فیلم بپردازند. آنها به دنبال دلیلی برای بازی می‌گردند. فکر می‌کنند که «حالا که بازیکن سفت و محتاطی به نظر می‌رسند موقعیت خوبی برای انجام یک حرکت غیرعادی است»، «گاهی باید اکشن بازی را تحمیل کرد»، «نمی‌توان همیشه منتظر دست ناتس ماند»، و از این قبیل تفکرات.
این یک دلیل منطقی برای بازی کردن نیست. یک دلیل سودآور هم نیست. فقط بی حوصلگی است. کارت‌های رندوم، رندوم هستند، و اگر پشت سر هم دستهای غیر قابل بازی بیاورید، باید واقعیت را بپذیرید.
دلایل خوب زیادی برای بازی با دستهای متوسط یا حتی ضعیف پیش از فلاپ وجود دارد. ولی اینکه دستی برای شما نمی‌آید، یا حوصله تان سر رفته است جزو آن دلایل نیست.

نشانه دوم: بعد از فلاپ دلایل خوبی برای ماندن در دست پیدا کرده‌اید، که قبلا از آن غافل بوده‌اید

این مورد خیلی مهمی است. بسیاری از بازیکنان به صورت بی هدف در دستهای زیادی بعد از فلاپ باقی می‌مانند. آنها شرط‌های فلاپ و ترن را به امید اینکه اتفاق خوبی بیفتد کال می‌کنند. گاهی این اتفاق خوب می‌افتد ولی معمولا اتفاقی نمی‌افتد. این وضعیت خوبی نیست؛ ولی موضوع بحث من چیز دیگری است.
منظور من داشتن دلایل صحیح برای باقی ماندن در دست است. بازیکنان خوب پات‌های بیشتری نسبت به بازیکنان متوسط می‌برند، و روشی که این کار را می‌کنند، از طریق باقی ماندن در دستها و پیدا کردن راههایی برای بردن دست است.
ولی این قابلیت نیازمند قضاوت صحیح است زیرا فولد کردن اغلب بهترین بازی محسوب می‌شود. وقتی می‌توانید در پوکر از پیشرفت خود مطمئن باشید که به روشنی نوع دستهایی را که باید با آنها ادامه دهید و دستهایی که باید رها کنید را تشخیص دهید.
اگر بتوانید بگویید «شش ماه پیش در این موقعیت به سادگی فولد می‌کردم، ولی الان متوجه شده‌ام که می‌توانم کار بهتری انجام دهم» قطعا در حال پیشرفت هستید.

نشانه سوم: دلایلی روشنی برای بسیاری از تصمیمات خود در مورد تنظیم اندازه شرط دارید

تنظیم اندازه شرط ابزار بسیار مهمی در بازی پوکر هولدم نامحدود برای کاهش باخت‌ها و افزایش برد‌ها محسوب می‌شود. تقریبا همه شرط‌هایی که می‌بندید به خصوص در مرحله ترن و ریور نیازمند توجه به مقوله اندازه شرط است. وقتی هنوز در بازی پوکر چندان خوب نیستید این تصمیمات برایتان مبهم هستند. «آیا باید شرط بزرگی ببندم؟ شرط کوچک؟ شاید هم متوسط و بینابین؟».

بالاتر رفتن سطح درک شما از بازی می‌تواند جهت حرکت شما را روشن تر کند.
وقتی متوجه می‌شوید که دلایل روشن و محکمی برای تصمیم خود در مورد اندازه شرط دارید، باید بدانید که در حال پیشرفت هستید. این موضوع به خصوص وقتی به کلی ترس را به عنوان بخشی از فرآیند تصمیم گیری تان کنار گذاشته اید صحیح می‌شود. (اکثر پوکربازان آماتور در موقعیت‌های خاصی به دلیل ترس از باخت اندازه شرط کوچکی را انتخاب می‌کنند. این یک گرایش فوق العاده ضعیف و قابل بهره برداری است، ولی همچنان بسیار متداول است.)
پس اگر می‌بینید که در مرحله ترن و ریور شرط‌هایی با اندازه‌های مختلف می‌بندید و فرآیند فکری روشنی دارید که باعث انتخاب اندازه شرطتان شده است، قطعا در حال پیشرفت هستید.

>> آموزش پوکر آنلاین بخش اول

نشانه چهارم: به جای اینکه به بردن پول فکر کنید، تمرکزتان روی بازی خوب با دست‌هایتان است

این یک دام دیگر است که پوکر بازان آماتور متداولا در آن می‌افتند. آنها یک دست بزرگ را می‌بازند، و این اتفاق منجر به این می‌شود که به راههایی فکر کنند که می‌توانستند دست را به شکل بهتری بازی کنند.
به هرحال تا حالا این فرآیند برای همه پوکر باز ها –چه خوب چه بد- صادق است. ولی بازیکنان ضعیف‌تر روی مسئله اشتباهی تمرکز می‌کنند. آنها از خودشان می‌پرسند «چطور می‌توانستم از این باخت بزرگ جلوگیری کنم؟» «چه کار متفاوتی باید انجام می‌دادم که از باختن این همه پول اجتناب شود؟»
آنها مدام به این نتیجه می‌رسند که در نقطه‌ای از دست باید فولد می‌کردند یا با چک دادن ادامه می‌دادند.وقتی تمرکز شما این است که بفهمید چطور می‌توانستید جلوی باختن پولی که ریسک کرده اید را بگیرید